– wrzesień

w oczekiwaniu na ciąg dalszy relacji prezentuję otrzymane od pielgrzymów zdjęcia

cz. 5.

Wtorek, 19 września.

Dzień trzeci. O poranku, przed opuszczeniem Asyżu, udajemy się do bazyliki Matki Bożej Anielskiej, która w swoim ogromnym wnętrzu kryje maleńką kaplicę Porciunculi, w której wielokrotnie modlił się św. Franciszek i mówił, że od tej małej cząsteczki wszystko się zaczęło. Zaczęła się duchowa odnowa Kościoła, głoszona życiem Szarych Braci.

Kopie tej małej kapliczki możemy znaleźć na całym świecie, również koło Dobrowody, w Budzyniu, w Ośrodku Rekolekcyjnym „Wyspa”.

Na dziedzińcu przed świątynią „Carabinieri” sprawdzający torby podręczne pielgrzymów i grup młodych ludzi obdarowujących wchodzących do kościoła wydrukiem krzyża św. Franciszka i całujących każdego na znak pokoju.

Ruszamy dalej, aby osiągnąć następny cel podróży czyli Cascie, gdzie żyła i osiągnęła świętość św. Rita, patronka spraw niemożliwych. Fenomenem jej bardzo trudnego życia był między innymi fakt, że gotowa była przyjąć śmierć swoich synów, jeśli to mogłoby ich ustrzec od wendety, w której pragnęli pomścić śmierć swojego ojca.

Przemierzamy więc górzystą Umbrię. Mijamy co jakiś czas małe zabudowania w dolinach. Na stromych, pokrytych zielenią stokach gór, jak jaskółcze gniazda, przyczepione pojedyncze domostwa. Wreszcie obszerny parking, a gdzieś wysoko nad naszymi głowami, na skalnym wzniesieniu, cel naszej podróży.

Do Sanktuarium dostajemy się w większości za pomocą ruchomych schodów. Tę drogę, być może wielokroć dziennie, św. Rita przemierzała na własnych nogach. Czy da się osiągnąć świętość nie wstawiając swoich stóp w ślady świętych?

Msza św. w dolnej kaplicy, a potem chwila zadumy i modlitwy przy grobie Świętej. Jakiej wiary potrzeba i jakiej siły ducha, aby niemożliwe stawało się realnym?

Udajemy się w kierunku Neapolu, do hotelu, na posiłek i odpoczynek, żeby w kolejnym dniu przeżyć spotkanie z Matką Bożą Różańcową.

cz. 4.

Poniedziałek, 18 września.

Drugi dzień. Wczesna pobudka i śniadanie. Przed nami dług podróż do Asyżu.

W godzinach popołudniowych naszym oczom ukazuje się wzgórze Asyżu ze zwieńczającym go zamkiem obronnym, pamiętającym walki pomiędzy państwami-miastami w czasach św. Franciszka. W połowie wysokości wzgórza majestatyczny masyw bazyliki wtopionej w zabudowę miasta.

Zwiedzamy kościół św. Damiana, św. Klary, wreszcie grób św. Franciszka, ukryty przez wieki przed tymi, którzy chcieliby zawłaszczyć jego relikwie. Łatwiej jest zawłaszczyć relikwie, niż naśladować świętego. A przecież życie świętych jest do naśladowania.

Wspaniała bazylika jest przyozdobiona freskami Giotto i innych najznakomitszych mistrzów. Cała jest pokłonem dla życia świętego.

Trudno tak bez reszty oddać się Bogu i ludziom jak św. Franciszek , ale to nie znaczy, że nie należy próbować.

Św. Jan Paweł II rozpoczął w Asyżu spotkani przedstawicieli wszystkich religii świata po to, żeby wspólnie modlić się o pokój. Skoro według św. Franciszka człowiek może być przyjacielem wszystkich stworzeń i może być wilkowi bratem, to może człowiek człowiekowi też mógłby …

cz. 3.

Niedziela, 17 września.

Wyjazd po północy, punktualnie o godz. 1.00. Poruszać się będziemy przy pomocy Agencji Turystycznej „Sigma” z Kielc. Towarzyszy nam pani Magda, menager firmy. O to, abyśmy świadomie przemierzali trasę troszczy się pilot, pan Marek, dzieląc się swą rozległą wiedzą dotyczącą odwiedzanych miejsc i obiektów, w kontekście naszej kultury chrześcijańskiej. Dwaj panowie kierowcy, Jan i Grzegorz, w swoich doświadczonych dłoniach trzymają bezpieczeństwo naszego pielgrzymowania. Ale nasze bezpieczeństwo jest przede wszystkich w dłoniach Opatrzności Bożej.

Poruszamy się w grupie 49 pielgrzymów nowoczesnym autokarem „Scania”, który po mimo 67 wygodnych miejsc siedzących nie jest w stanie sprostać oczekiwaniom niektórych uczestników. Oprócz więc założonych celów i intencji pielgrzymki trzeba się będzie uczyć pokojowego współżycia.

Trudna noc, trochę snu i rano, po przekroczeniu austriackiej granicy Msza św. w Poysdorf, w mieście winiarzy. Przychodzi do nas Słowo Boże całkiem na czasie, byle tylko dotarło i uporządkowało nasze relacje. Słyszymy w pierwszym czytaniu: „gdy człowiek żywi złość przeciw bliźniemu, jakże u Pan będzie szukać uzdrowienia” i zachęta z Ewangelii o dłużnikach, abyśmy darowali winy winowajcom bo wszyscy jesteśmy dłużnikami Boga.

Długą podróż przez noc i dzień kończymy już na terenie Włoch obiado-kolacją w hotelu Prata di Tordenona i nocą w wygodnym hotelowym łóżku

cz. 2

Poniedziałek, 25.09.2017, rejs na Wyspy Liguryjskie. Da capo al fine … Brak znajomości zasad transferu danych.

Ta krótka relacja nie będzie o tym niezwykłym dniu, ale raczej o daremnym trudzie. okazało się bowiem, że mozolnie przygotowane relacje z kilkukolejnych dni nie tylko, że nie doszły, ale wręcz poza pierwszą z pierwszego dnia podróży, wyparowały z telefonu.

Tak więc pozostaje mi rozpocząć wszystko od nowa. Zabieram się więc do podzielenia na mniejsze części pierwszego dnia, a o następnych muszę pisać od nowa.

cz. 1

Tak po prawdzie, relacje miały rozpocząć się od pierwszego dnia pielgrzymowania. Stałoby się tak, gdyby nie akt, że zapomniałem zabrać telefonu, a w nim całej mojej pamięci kontaktów ze światem.

Udało się ostatecznie odnaleźć, poprzez inne osoby, kontakt z Redakcją i tak spróbuję nadrobić telegraficzną relację, którą winniśmy Sympatykom naszej strony parafialnej.

Szczegółowy program uroczystości pogrzebowych

Śp. Ks. Bpa Kazimierza Ryczana

W kościołach diecezji czytane jest Słowo biskupa kieleckiego dot. śmierci i pogrzebu Śp. Biskupa Seniora Kazimierza Ryczana.

W bazylice katedralnej w nawie Matki Bożej jest wystawiona „Księga kondolencyjna”.

Godz. 17.00 – Msza św. żałobna w bazylice katedralnej (przewodniczy ks. kard. Stanisław Dziwisz, kazanie głosi biskup kielecki Jan Piotrowski)

Godz. 13.30 – Ciało Zmarłego w seminaryjnym kościele Trójcy Świętej (modlitwa różańcowa)

Godz. 15.00 – Msza św. pogrzebowa w bazylice katedralnej (przewodniczy ks. abp Marek Jędraszewski – Metropolita Krakowski, kazanie głosi ks. abp Józef Michalik)

Słowo Biskupa Kieleckiego z racji śmierci i pogrzebu

ś.p. Biskupa Seniora Kazimierza Ryczana

Zmartwychwstanie Pana Jezusa ‒ jedyne źródło naszej nadziei na życie wieczne ‒ pozwala nam wyobraźnią wiary sięgać znacznie dalej niż horyzont ziemskiego życia. Jednak każda śmierć dotyka nas bólem i w takim też duchu informuję, że w dniu 13 września 2017 r. po długiej i ciężkiej chorobie, zaopatrzony Sakramentami Świętymi, odszedł do Pana Śp. Ksiądz Biskup Kazimierz Ryczan, biskup senior diecezji kieleckiej.

Śp. Ksiądz Biskup Kazimierz Ryczan urodził się 10 lutego 1939 r. w Żurawicy koło Przemyśla, w rodzinie Stanisława i Joanny. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Żurawicy, a potem do II Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu. W 1956 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu, przerwane dwuletnią służbą wojskową w Morągu. Święcenia prezbiteratu przyjął 16 czerwca 1963 r. w Przemyślu z rąk ks. biskupa Franciszka Bardy. Po święceniach posługiwał w parafii Szebnie, a potem w Rzeszowie. Następnie został skierowany na studia specjalistyczne na KUL. Po ich ukończeniu pracował jako duszpasterz akademicki w Rzeszowie, a w 1976 r. został pracownikiem naukowym KUL. W 1992 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego i został powołany na Kierownika Katedry Socjologii Religii w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL.

Biskupem kieleckim został mianowany 17 lipca 1993 r. Kanonicznie objął diecezję w dniu 9 września 1993 r. W dniu 11 września 1993 r. miała miejsce uroczystość konsekracji Księdza Biskupa. W liście inauguracyjnym skierowanym do kapłanów, sióstr zakonnych i wszystkich wierzących diecezji kieleckiej, odczytanym w kościołach diecezji kieleckiej, Ksiądz Biskup napisał: „chciałbym, abyśmy w cieniu krzyża, w zasięgu macierzyńskich oczu Maryi tworzyli wspólnotę wierzących”. Od tego momentu te trzy elementy: Krzyż, Maryja i Wspólnota stały się kluczem do zrozumienia Jego posługi biskupiej w Kościele Kieleckim, którą pełnił przez 21 lat. Od 11 października do 28 listopada 2014 r., tj. do czasu mianowania nowego biskupa, był Administratorem Apostolskim Diecezji Kieleckiej.

Ksiądz Biskup Kazimierz Ryczan, w ramach Konferencji Episkopatu Polski, należał przez dwie kadencje do Rady Stałej. W 1994 r. objął funkcję przewodniczącego Komisji Społecznej. W 2008 r. został delegatem ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Ponadto był w składzie Rady Naukowej. W 2009 r. został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Złotym Medalem za Długoletnią Służbę. W 2013 r. nadano mu tytuł honorowego obywatela Kielc. Otrzymał również honorowe obywatelstwo gminy Żurawica. W 1996 r. został przyjęty w poczet członków Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie.

Pod opieką Maryi, Pani Łaskawej Kieleckiej, Ksiądz Biskup Kazimierz Ryczan w duchu głębokiej wiary i miłości, odwagi i odpowiedzialności za Kościół Kielecki przez blisko ćwierć wieku niestrudzenie realizował apostolskie zadanie głoszenia Ewangelii zgodnie z nakazem Jezusa: „Idźcie i głoście”. Przez te lata żył duchem i nauką św. Pawła Apostoła, nastawał w porę i nie w porę, bronił prawdy i spełniał dzieło ewangelisty (por. 2 Tm 4,2-5). Niech Maryja, Pani Fatimskich Objawień i Święci naszej diecezji kieleckiej wypraszają Zmarłemu Pasterzowi wieczny odpoczynek.

Proszę was serdecznie, Bracia i Siostry, abyśmy zjednoczyli się na wspólnej modlitwie w naszych parafiach i rodzinach. Jednocześnie gorąco zapraszam do katedry kieleckiej na uroczystości żałobne w poniedziałek 18 września i pogrzebowe 19 września we wtorek.

ZMARŁ BISKUP SENIOR KAZIMIERZ RYCZAN

W nocy z wtorku na środę zmarł biskup senior Kazimierz Ryczan. Miał 78 lat. Zmarł po ciężkiej chorobie w Świętokrzyskim Centrum Onkologii w Kielcach.

Urodził się 10 lutego 1939 r. w Żurawicy koło Przemyśla, w rodzinie Stanisława i Joanny. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Żurawicy, a potem do II Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu.

W 1956 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia prezbiteratu przyjął 16 czerwca 1963 r. w Przemyślu z rąk bp. Franciszka Bardy. Po święceniach posługiwał kolejno w parafii Szebnie, a potem w Rzeszowie. Następnie został skierowany na studia specjalistyczne na KUL. Po ich ukończeniu pracował, jako duszpasterz akademicki w Rzeszowie, a w 1976 r. został pracownikiem naukowym KUL. W 1992 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego i został powołany na Kierownika Katedry Socjologii Religii w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL.

Dnia 17 lipca 1993 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem ordynariuszem Diecezji Kieleckiej. Sakrę biskupią otrzymał z rąk kard. Franciszka Macharskiego oraz abp. Edwarda Nowaka i bp. Mieczysława Jaworskiego. Ingres do Bazyliki Katedralnej w Kielcach miał miejsce 11 września 1993 r.

Od 11 października do 28 listopada 2014 r. był Administratorem Apostolskim Diecezji Kieleckiej. Zmarł w nocy 13 września 2017 r.

Wieczny Odpoczynek racz Mu dać Panie…

Informacja ze strony Diecezji Kieleckiej

Dobry początek…

W niedzielę 3-go września o godz. 10.30 przeżyliśmy Mszę św. dla dzieci już w liczniejszym gronie. Dzieci wróciły z wakacji i przyszły wraz z rodzicami, aby z Panem Bogiem rozpocząć Nowy Rok szkolny. Z Panem Bogiem jest zawsze łatwiej. Łatwiej będzie dźwigać do szkoły poświęcone w czasie Mszy św. tornistry, łatwiej będzie wchodzić w nowy program i niewiadomą, którą przynosi konieczna, a przez lata nieprzeprowadzona reforma szkolnictwa.
“Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” –tak dzieli się swoim doświadczeniem płynącym z wiary w obecność Chrystusa w jego życiu św. Paweł.
Cieszę się, że znaleźli się w naszej parafii rodzice, którzy pamiętali o tym “dobrym początku” wszystkich ważnych spraw i, że uczą tego swoich dzieci.
Dla pozostałych rodziców niech też to będzie wyzwanie płynące z miłości do swoich dzieci i z odpowiedzialności przed Bogiem za ich formację religijną.
Proboszcz ks. Marek Podyma

Zaproszenie

Ruch Czystych Serc serdecznie zaprasza wszystkich na Adorację, która odbędzie się w środę, 6 września o godz. 19.00 w Kościele Akademickim św. Jana Pawła II w Kielcach (ul. Wesoła 54)

Pielgrzymka do Lichenia i do Torunia

Dnia 1-go i 2-go września udaliśmy się na pielgrzymka do Sanktuarium Bolesnej Królowej Polski w Licheniu i do Kościoła Maryi Matki Nowej Ewangelizacji i poświęconego również postaci św. Jana Pawła II Papieża w Toruniu.
Bazylika Licheńska została zbudowana wokół kultu małego Obrazka Matki Bożej z orłem na piersi sięgającego do czasów wojen Napoleońskich. Obecnie Bazylika wybudowana przez ks. Makulskiego wita wielkie rzesze pielgrzymów stając się pod względem odwiedzalności, drugim po Jasnej Górze sanktuarium Maryjnym w Polsce. Zaskoczyła nas deszczowa pogoda co trochę pokrzyżowało plany, ale dzień spędziliśmy na modlitwie i zwiedzaniu. Wieczorny Apel połączony z Różańcem i Procesją ze świecami na placu przed Bazyliką odbył się tym razem ze względu na deszcz wewnątrz Świątyni. W sobotę Po porannych modlitwach w Bazylice i odprawieniu w Kaplicy Ojca Stanisława Papczyńskiego Nabożeństwa Wynagradzającego Najświętszemu Sercu Maryi w I Sobotę miesiąca, udaliśmy się do Torunia na kolejne spotkanie w “Rodzinie” Rodziny Radia Maryja. Deszcz powoli zaczął ustawać tak, że po przybyciu w okolicę Kościoła Gwiazdy Nowej Ewangelizacji niebo zaczęło się rozpogadzać. Uroczystości poprzedzone występami zespołów regionalnych z terenu Polski przerodziły się z klimatu festynu w radosne dziękczynienie w czasie Eucharystii w wypełnionym po brzegi kościele.
Później Koronka do Bożego Miłosierdzia, zwiedzanie Szkoły Wyższej Kultury Społecznej i Medialnej, czas wolny na posiłek i dalsze uczestniczenie w występach artystów, zwiedzanie Rozgłośni Radia Maryja wreszcie powrót do domu około godz. 1 w nocy z soboty na niedzielę. Warto było przeżyć ten klimat radości i entuzjazmu współtworzących i współbudujących z Ojcem Tadeuszem Rydzykiem Dzieła Nowej Ewangelizacji w wymiarze Polski i Świata na fundamencie wiary i polskiego patriotyzmu.

Menu

Pielgrzymka do włoskich sanktuariów